توضيحات كامل : 

مباني نظري و پيشينه تحقيق درباره كودكان تيزهوش

 

خصوصيات محصول:

منابع فارسي و انگليسي دارد.
ارجاع و پاورقي استاندارد دارد.
رفرنس دهي استاندارد دارد.
كاملترين در سطح اينترنت.
گارانتي بازگشت وجه دارد.
فرمت : doc

تعداد صفحات : 19

بخشي از متن :

تيزهوش

تعاريف تيزهوش

تعبيرهاي متفاوت بسياري از تعريف كودكان تيزهوش براي جامعه ما وجود دارد و تعبيري كه در زير مي آيد. به اندازه هر تعبير ديگري قابل قبول است. اين تعبير، دريافت جاري از اين پديده را به همراه ابعاد گوناگوني از تيزهوشي منعكس مي كند(گلاگر ، 1984؛ ترجمه مهدي زاده و رضواني، 1381).

كودكان تيزهوش و بااستعداد كساني هستند كه بر طبق تشخيص افراد صلاحيتدار و اهل فن به دليل استعداد هاي برجسته خود قادر به عملكرد هاي عالي هستند. اين كودكان به خدمات و برنامه آموزشي متفاوتي و راي آنچه معمولاً از طريق برنامه عادي مدرسه ارائه مي شود نيازمندند تا به مسئوليتشان نسبت به خود واقف شوند. كودكان برخوردار از عملكرد بالا شامل كساني مي شوند كه در هر يك از زمينه هاي زير داراي موفقيتي مشهود و يا توانايي بالقوه اي باشند:

توانايي ذهني عام
استعداد تحصيلي خاص
تفكر سازنده يا خلاق
توانايي رهبري
هنرهاي نمايشي و ديداري
توانايي رواني-حركتي
توانايي در به كار گيري سيستمهاي نمادي آموخته شده ذهني را شايد بتوان شرط لازم براي تيزهوشي دانست. اين توانايي به دانش آموز تيزهوش اجازه مي دهد كه بدون انتظار از معلم يا محيط مطالب را با اتكاي به خود فرا گيرد و اشكال و نتايج نويني را تصور و خلق كند. بدين ترتيب اين سيستمهاي نمادي به يادگيرنده استقلال مي بخشد(گلاگر ، 1984؛ ترجمه مهدي زاده و رضواني، 1381).

گرچه نمرهء آزمون هوش مي‌تواند ملاك نسبتا خوبي براي‌ تعيين‌ و‌ تعريف كـودكان تـيزهوش باشد اما بايد توجه‌ داشت‌ كه‌ اين‌گونه آزمون‌ها قادر به‌ اندازه‌گيري همهء جنبه‌هاي هـوش‌ نـيستند، براي‌ مـثال، يكي از ويژگي‌هاي كودكان تيزهوش كه‌ در تعريف و شناسايي آنان به‌كار مي‌رود، قدرت رهبري‌ و مديريت و نيز خلاقيت آنان‌ است‌ كـه‌ تـست‌هاي هوشي‌ نمي‌توانند‌ اين‌ ويژگي‌ها را اندازه‌گيري كنند. اربن[1](1990)در تعريف‌ خلاقيت مي‌گويد: "خلاقيت‌ توانايي‌ پديد آوردن يك چـيز جـديد،غيرمعمول و شـگفت‌آور است‌". به‌گفتهء اسميت، نيزورت و هانت(1976)، در اصلاحيهء تربيتي‌ 1978‌ قانون عمومي‌ 561-95 بخش 902 آموزش و پرورش آمريكا،كودكان تيزهوش چنين‌ تعريف‌ شده‌اند:

كودكان و نوجوانان سنين قـبل‌ از‌ دبـستان، دبستان يـا دبيرستان كه داراي توانايي هوشي بالا، خلاقيت، توانايي در يك موضوع علمي خاص‌ و توانايي مديريت و رهـبري هـستند‌ و به‌ خدمات‌ آموزشي خاص نياز‌ دارند.به‌هرحال، ضريب‌ هوشي يكي از ملاك‌هاي‌ بسيار مناسب‌ براي شناسايي كودكان تيزهوش به‌حساب مي‌آيد. ضريب هـوشي 140-130 مـلاك تعيين كودكان تيزهوش است (ملك پور، 1380).

ضوابط و معيارهاي شناخت كودكان تيزهوش

باهوش دانستن كودكان براساس نتايج كار عملي آنان و يااستعداد و توانايي‌ شگرف‌ ايشان‌ در دروس نظري، بدون توجه به ساير عـوامل، معني چـنداني نـخواهد داشت. در مراحل‌ تعيين كودكان باهوش بـايد قـدرت خـلاقه، استعداد رهبري، استعداد آموختن زبان خارجي وعلوم و رياضيات ارزشيابي شود. در اين ارزشيابي، اولياي كودكان‌ و نيز‌ معلمان و روان‌شناسان هركدام نقشي برعهده دارند و البته سهم روان‌شناسان‌ بـه‌ عـلت انـتقادآن‌ها از تست‌هاي عيني، زيادتر است. زيرا گاهي ديده شده است كودكاني كـه مـطيع اوامر اوليا و معلمان‌ خود‌ هستند، بيش‌ از كودكاني كه در مقابل رفتار و دستورهاي بزرگ‌ترها مقاومت نشان مي‌دهند، به عنوان‌ افراد‌ باهوش‌ انتخاب شده‌اند. براي ايـن‌كه دچـار چـنين اشتباهي نشويم، بايد از تست‌هاي هوشي و تست‌هاي معلوماتي استاندارد و همچنين‌ تست‌هايي‌ كه‌ قدرت ابـتكار را مي‌سنجند وبالاخره ارزيابي استعدادهاي خاص در تعيين كودكان باهوش، استفاده كنيم. به علاوه، معيارهاي‌ اندازه‌گيري‌ ديگري نظيرتاريخچۀ زندگي، خاطرات روزانه، شرح حال نوشتۀ خـودشخص، نمودارهاي جـامعه‌سنجي و تـست‌هاي شخصيت و كشف علاقه‌ها‌ و انگيزه‌ها‌ و كيفيت و نتيجۀ كار در گذشته، در تشخيص كودك باهوش اهميت دارند (بشارت، 1391).